Diego Martin ‘Sin Gluten’ filmeko protagonista da, FesTValen aurrez estreinatutako RTVEren komedia berria.
Vitoria-Gasteiz, 2025eko urriaren 7a
FesTVal-en (Vitoria-Gasteizko Telebista Jaialdia) izan ondoren, RTVEk ‘Sin Gluten’ komedia berria estreinatuko du datorren asteazkenean, urriak 8. Diego Martin protagonista duela, Antonio Resines eta Alicia Rubiorekin batera Arabako hiriburuaren aurrestreinaldia babestu zuen. Erregistro ugaritako rolak antzeztu ondoren, Diego Martín estatuko aktorerik polifazetikoenetako bat da. Telesail honetan, Ricardoren pertsonaia antzezten du. Alkoholarekin arazoak dituen chef arrakastatsua da, eta sukaldaritzako irakasle izan behar du bera gaztetan hezi zen prestakuntza-zentroan.
FesTVal-en (Vitoria-Gasteizko Telebista Jaialdia) izan ondoren, RTVEk ‘Sin Gluten’ komedia berria estreinatuko du datorren asteazkenean, urriak 8. Diego Martin protagonista duela, Antonio Resines eta Alicia Rubiorekin batera Arabako hiriburuaren aurrestreinaldia babestu zuen. Erregistro ugaritako rolak antzeztu ondoren, Diego Martín estatuko aktorerik polifazetikoenetako bat da. Telesail honetan, Ricardoren pertsonaia antzezten du. Alkoholarekin arazoak dituen chef arrakastatsua da, eta sukaldaritzako irakasle izan behar du bera gaztetan hezi zen prestakuntza-zentroan.
‘Sin Gluten’ -ek munduan lekua aurkitzea kostatzen zaien baina, itxaropenik gabe eta modurik arbitrarioenean, aurkitzen duten pertsona horietaz hitz egiten du. Inoiz sentitu duzu ez zuela lekurik mundu honetan?
Ia egunero, beti sumatzen dut sentsazio hori bera.
Fernando Tejerorekin lan egin zuen ‘Aquí no hay quien viva’ filmean. Nolakoa izan da berarekin berriro lan egitea?
Beste pare bat aldiz topo egin dugu, baina ez genuen berriro elkarrekin lan egin eta plazer bat da. Bitxia da, normalean, bat etorri zaren jendearekin eta denbora luzez lan egin duzunarekin, geratzen den zerbait egon ohi dela eta aurreko astean lan egin izan bagenu bezala egiten duela. Oso erraza da.
‘Sin Gluten’ sukaldaritza eskolan mota guztietako neska-mutilak dira ikasleak. Batzuk familia ‘onekoak’ dira, eta beste batzuk bekadunak, gizarte-bazterketa jasateko arriskuan daudelako. Ezberdintasunik nabaritzen al duzu ‘Las Encinas’ (Elite) filmeko zuzendariaren eta ‘Sin Gluten’ eko irakaslearen artean?
‘Elite’ n bokaziozkoa zen, izan nahi izatea. Serie honen kasuan, Ricardori gustatuko litzaiokeen azken gauza da. Bere zirkunstantziek oso behartuta eta bere borondatearen aurka itzultzen da. Beharbada Ricardok eskolan egon ondoren ikasten duena nire pertsonaiak ‘Elite’ n jasotzen zituenak baino irakaskuntza praktikoagoak izango dira. Pertsonaiak ez zuen gauza handirik ikasten.
Zer pertsonaia mota nahiago duzu interpretatu?
Ondo idatzita egon daitezela, ahal bada. Berdin zait komikoak, dramatikoak… Hori istorioaren tonuarekin doa pixka bat; berdin zait. Ondo idatzita badaude eta kontatu nahi dudan istorio baten barruan badaude, aurrera.
Diego Martin ‘Sin gluten’ filmaren aurrestreinaldian FesTVal/FESTVALen
Zure ibilbide luzean paper bat errepikatu beharko bazenu, zein izango litzateke?
Horretan beti dago gauza bat gauza berri bati aurre egin nahi izatea, beraz, a priori bat bera ere ez errepikatzea. Onerako edo txarrerako hor daude, eta ahalik eta gutxien errepikatzen saiatzen gara. Gainera, kontuan izan jendeak pertsonaia bati nola begiratzen dion eta nola ikusten duen oso bestelakoa dela norberak dituen bizipenen eta oroitzapenen aldean. Adibidez, nire Carlos pertsonaiaren kasuan (‘Aquí no hay quien viva’), gauza batzuk berregitea gustatuko litzaidake, egiten dudana izugarria dela iruditzen zaidalako. Eta gero norbere burua ikusteko zailtasuna dago, ez dut oso ondo eramaten. Gauza batzuk ikusten ditut eta beldurgarria da.
Zer iruditzen zaizu jendeak Carlosi, ‘Aquí No Hay Quién Viva’ pertsonaiari, maitasuna gordetzea?
Zoragarria eta harrigarria iruditzen zait alde batetik, egia baita hainbeste urte geroago bizirik eta indarrean jarraituko duen sail horren inguruko guztia harrigarria dela. Oso harrituta eta eskertuta nago. Oso gutxi gertatzen da lanbide honetan, eta gutxiago herrialde honetan.
Telebistan antzerkia edo fikzioa egitea nahiago duzu?
Jakina, hedabide bakoitzak bere espezifikotasuna, teknika eta proiektua ditu. Baldintza berberetan, beti osagai hautatu gehien dituena edo une horretan nahi dudana. Ez da bitartekoa, kontatuko duzun istorioa baizik.
Jarduketaren munduan lan-intrusismoa dagoela uste duzu?
E: Bai. Lanbide honetan zaila da zehaztea nork duen baimena eta nork ez duen horretarako baimenik. Gainera, emaitza subjektiboa da. Baliteke beste lanbide batetik datorren jendea kameraren aurrean jartzea eta sekulakoa izatea. Emaitza bera ere gauza subjektiboa da lan honetan. Beraz, jakina existitzen dela. Batez ere gaur egun, jendea pixka bat engainatuta etortzen da, eta lanbide hau hainbat foku eta glamoure direla uste dute, baina ez da hori bezain erraza.
Horretan beti dago gauza bat gauza berri bati aurre egin nahi izatea, beraz, a priori bat bera ere ez errepikatzea. Onerako edo txarrerako hor daude, eta ahalik eta gutxien errepikatzen saiatzen gara. Gainera, kontuan izan jendeak pertsonaia bati nola begiratzen dion eta nola ikusten duen oso bestelakoa dela norberak dituen bizipenen eta oroitzapenen aldean. Adibidez, nire Carlos pertsonaiaren kasuan (‘Aquí no hay quien viva’), gauza batzuk berregitea gustatuko litzaidake, egiten dudana izugarria dela iruditzen zaidalako. Eta gero norbere burua ikusteko zailtasuna dago, ez dut oso ondo eramaten. Gauza batzuk ikusten ditut eta beldurgarria da.
Zer iruditzen zaizu jendeak Carlosi, ‘Aquí No Hay Quién Viva’ pertsonaiari, maitasuna gordetzea?
Zoragarria eta harrigarria iruditzen zait alde batetik, egia baita hainbeste urte geroago bizirik eta indarrean jarraituko duen sail horren inguruko guztia harrigarria dela. Oso harrituta eta eskertuta nago. Oso gutxi gertatzen da lanbide honetan, eta gutxiago herrialde honetan.
Telebistan antzerkia edo fikzioa egitea nahiago duzu?
Jakina, hedabide bakoitzak bere espezifikotasuna, teknika eta proiektua ditu. Baldintza berberetan, beti osagai hautatu gehien dituena edo une horretan nahi dudana. Ez da bitartekoa, kontatuko duzun istorioa baizik.
Jarduketaren munduan lan-intrusismoa dagoela uste duzu?
E: Bai. Lanbide honetan zaila da zehaztea nork duen baimena eta nork ez duen horretarako baimenik. Gainera, emaitza subjektiboa da. Baliteke beste lanbide batetik datorren jendea kameraren aurrean jartzea eta sekulakoa izatea. Emaitza bera ere gauza subjektiboa da lan honetan. Beraz, jakina existitzen dela. Batez ere gaur egun, jendea pixka bat engainatuta etortzen da, eta lanbide hau hainbat foku eta glamoure direla uste dute, baina ez da hori bezain erraza.
Diego Martin, Alicia Rubio eta Antonio Resinesekin batera, ‘Sin Gluten’ filmaren aurkezpenean, FesTval/FESTVALen
